[จบแล้ว/มี E-BOOK] ฮองเฮาตัวร้าย จอมใจจักรพรรดิ

น้องเย่วของไรท์ติดอันดับขายดี

ในหมวดนิยายจีนโบราณลำดับที่ 2 แล้วค่า เย้ๆๆ

ขอบพระคุณสำหรับการตอบรับที่ดียิ่งนะคะ

รักจนไม่รู้จะรักยังไงเลย แงงงง

ความสุขเล็กๆของไรท์ ไม่ว่าจะเป็นอันดับที่เท่าไหร่มันก็เป็นกำลังใจให้ไรท์ได้เสมอ

ขอบคุณทุกคนนะคะ T T

ไรท์จะตั้งใจแต่งและรีบมาอัพให้อ่านนะคะ

เจ็บหนึ่งครั้งจำจนตาย ต่อให้เขาเป็นถึงฮ่องเต้ก็อย่าหวังว่าจะได้หัวใจนางไป 

อยากจะตราหน้านางว่าไร้คุณธรรมนักก็เชิญ! 

หลิวซือเย่ว (17)

อย่าถามหาความเรียบร้อยจากนาง

อย่าถามหาคุณธรรมของการครองเรือนที่ควรมี

แต่ในเมื่อทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่านางเหมาะสมที่สุด ดีที่สุดแล้ว

ย่อมได้!!

เขาว่ากันว่าคืนแรกของการเข้าหอ 

นางต้องปรนนิบัติฝ่าบาทเพื่อให้พระองค์ทรงพอพระทัย

ได้ ได้ นางจะปรนนิบัติให้ถึงพระทัยทั้งดวงเลยทีเดียว!

น้ำจิ้มๆ

“เจ้ากระเถิบไปทางซ้ายหน่อยไม่ได้หรือยังไง มันเบียดแล้วเห็นหรือไม่”

“พระองค์นั่นแหละกระเถิบไปเลย” เห็นๆกันอยู่ว่าเขาเป็นฝ่ายเบียดนางเข้ามาแต่กลับหาว่านางเป็นฝ่ายเบียดเขานี่มันหาเรื่องกันชัดๆ

“ก็เตียงมันเล็กเจ้าไม่เห็นหรือ”

หลิวซือเย่วกรอกตาไปมา เล็กกับผีน่ะสิ นี่มันก็กว้างจนนางแทบจะกลิ้งเป็นวงกลมได้อยู่แล้ว

“หากมันเล็กนักก็ทรงรับสั่งให้ตู้กงกงยกเตียงหลังเก่าไปทิ้งแล้วเปลี่ยนเป็นหลังใหม่ดีหรือไม่เพคะ” นางเหน็บคนข้างกายด้วยความหมั่นไส้

ทว่าพริบตาต่อมาจู่ๆท่อนแขนยาวๆของเขาก็วาดกว้างมาวางพาดบนหน้าท้องแบนราบของนางอย่างรวดเร็ว ด้วยสัณชาตญาณซือเย่วใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางจิ้มไปที่ลูกตาของพระสวามีอย่างรวดเร็วในเวลาที่เท่าๆกันจนต้าเจิงพลิกกายหนีแทบไม่ทัน

“โอ๊ย!! นี่เจ้าทำบ้าอันใดกันซือเย่ว!!”

ร่างบางผุดลุกขึ้นนั่งยกแขนทั้งสองข้างขึ้นกอดตัวเองสีหน้าหวาดระแวง “แล้วพระองค์เล่าจะทำอันใด! เราเคยตกลงเรื่องนี้กันแล้ว ทรงอย่าคิดจะล้ำเส้นหม่อมฉันเด็ดขาด!” นางทวงคำพูดที่เขาเคยให้ไว้กับนางเมื่อเดือนก่อนอีกครั้ง สีหน้าบ่งบอกว่าไม่พอใจอย่างที่สุด

“อ้อ หมายความว่า หากเป็นแม่ทัพหลี่ต่อให้มีการแตะเนื้อต้องตัวเจ้าก็ไม่ปฏิเสธ แต่พอเป็นเราซึ่งเป็นพระสวามีเจ้ากลับรังเกียจทั้งๆที่เรามีสิทธิ์เต็มที่อย่างนั้นหรือ!!” ต้าเจิงฮ่องเต้ลุแก่โทสะจนหน้าดำหน้าแดงไปหมด

“ฝ่าบาท! แม่ทัพหลี่เกี่ยวอันใดด้วยเพคะ! ทรงเลิกทำตัวเป็นเด็กๆเสียที!”

“หนอย ตู้กงกงสั่งให้คนมาหามเตียงนี่ไปทิ้งแล้วนำเตียงที่กว้างกว่านี้เข้ามา หากคืนนี้ไม่เสร็จสิ้นเราจะสั่งลงโทษเสียให้หมดทุกคน!!”

ซือเย่วเบ้ปากใส่พระสวามีตนเอง ดูสิเล่า พอทำอันใดนางไม่ได้ก็เที่ยวพาลไปทั่ว นางบอกเปลี่ยนเตียงก็จริงแต่ไม่ได้หมายความว่าต้องเดี๋ยวนี้เลยเสียหน่อย ฮ่องเต้ผู้นี้ยังสติดีอยู่หรือไม่

ตกลงแล้วนางหรือเขากันแน่ที่ไร้คุณธรรม!

>>คำเตือน<<

 ช่วยกดแชร์กดหัวใจ เขียนคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์บ้างจะดีมากๆ

ไรท์จะได้มีกำลังใจปั่นนิยายได้เร็วขึ้นนะอิอิ

>>>อ่านตรงนี้ก่อนนะจ๊ะ<<<

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการอันฟุ้งซ่านของผู้แต่งล้วนๆ ไม่มีส่วนใดที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ทั้งสิ้น

ข้อมูลบางอย่าง คำบางคำ และคำราชาศัพท์ผู้แต่งจะพยายามไม่ให้ผิดพลาด

หากมีข้อผิดพลาดประการใดเชิญแนะนำได้ตามอัธยาศัยนะเจ้าคะ

สำหรับผู้อ่านที่หลงเข้ามาผู้แต่งขอขอบพระคุณมากๆเจ้าค่ะ แต่จะให้ดีอย่าลืมกด Fav. เรื่องนี้ด้วยนะเจ้าคะ อิอิ

ด้านล่างคือผลงานของไรท์เองจ้าาาา

 

จอมนางผลาญใจ เหอไป๋ซิง www.mebmarket.com           องค์หญิงว่านเหม่ยหลัน  คือเครื่องบรรณาการจากต่างแคว้นที่ต้องทนอยู่อย่างตรอมตรม หลังจากถูกใส่ความว่าวางยาพระสนมจนแท้งครรภ์มังกร จึงได้รับคำสั่งขับไล่ให้ไปอยู่ยังท้ายวัง เมื่อเป็นเช่นนี้นางจึงตัดสินใจปลิดชีวิตตนเองหนีความอัปยศอดสู…          ในห้วงเวลาเดียวกันของโลกคู่ขนาน ขณะที่วิญญาณของ องค์หญิงว่านเหม่ยหลัน สิ้นสลาย วิญญาณของ  ซ่งเหม่ยหลัน  ก็เข้ามาแทนที่          ไม่! อย่าได้คิดว่า ซ่งเหม่ยหลัน ในร่างของพระสนมที่ถูกลืมเลือนจะตื่นขึ้นมาพร้อมความหมองเศร้า กล้ำกลืนฝืนทน กินหมั่นโถเคล้าน้ำตา อาการแบบนั้นไม่ใช่นางแน่ เพราะนางจะลุกขึ้นมาเช็กบิลบุคคลสำคัญ ผู้เป็นตัวต้นเหตุอย่าง  อี้เหลียนฮ่องเต้          เดี๋ยวนะ! นางอาจประมาทเกินไป เพราะยังไม่ทันได้วางแผนเล่นงานเขา ซ่งเหม่ยหลัน ก็ถูกสุนัขจิ้งจอกผู้สวมหน้ากากพยัคฆ์ใช้จังหวะชิงเล่นนางก่อน…

ชายาป่วนวัง ซูหวังเฟย เหอไป๋ซิง www.mebmarket.com " ไม่รู้ว่าฟ้าชังหรือสวรรค์แกล้ง วิญญาณของนางจึงได้เข้ามาอยู่ในร่างของ  ซูลี่อิง  บุตรสาวตระกูลซูที่เพิ่งสิ้นใจได้ไม่นาน แม้นางจะพบว่าการใช้ชีวิตอยู่ในร่างของคุณหนูซูลี่อิงผู้นี้ช่างแสนสุขสบายและมีพร้อมทุกอย่างอย่างที่นางไม่เคยได้พบเจอในชาติก่อน แต่มันก็สุขได้ไม่นานนัก เมื่อจู่ๆ ฮ่องเต้ก็ทรงมีราชโองการฟ้าผ่าเฟ้นหาชายาเอกให้  องค์ชายสามหานเหวินเซียว  ผู้ได้ฉายาว่า ‘อ๋องปีศาจแห่งวังหลวง’  ดูเอาเถิด อุตส่าห์หนีงานแต่งจากภพก่อนมาได้ ดันต้องมาเจอวัฒนธรรมคลุมถุงชนในภพใหม่อีก          ก็เอาสิ! ระหว่างชายาตัวป่วนกับท่านอ๋องปีศาจ ใครจะเป็นฝ่ายเอ่ยคำว่า ‘หย่า’ ก่อนกัน          “ท่านอ๋อง! ปล่อยหม่อมฉันลงนะเพคะ!” นางดิ้นสุดแรงหมายจะให้เขาปล่อยนางลง แต่กลับกลายเป็นว่าเขายิ่งกอดรัดนางแน่นขึ้นไปอีก          “นี่! เจ้าจะดิ้นทำไมกัน อยู่เฉยๆ สิ” เหวินเซียวชักหงุดหงิดกับนางมากขึ้นทุกที          “ไม่! ปล่อยหม่อมฉันลงเดี๋ยวนี้!”          “อ๊ะ! ซูลี่อิง หยุดดิ้น!”           ตู้ม! ซ่า!          เสียงน้ำในถังกระเซ็นออกมาดังไปทั่วห้องอาบน้ำก่อนจะเงียบเสียงลง เส้นเลือดบนขมับขวาของเหวินเซียวเต้นตุ้บๆ หากลูกน้องและเหล่าทหารใต้อาณัติของเขามาเห็นภาพนี้ เขาคงไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปวางไว้ที่ใด ฝีมือเพลงยุทธ์หรือก็ล้ำเลิศ แต่กลับต้องมาพลาดท่าเพราะเจ้าเด็กงี่เง่าในอ้อมแขนตนเอง น่าอายเสียจริง          “เจ้านี่นะ!”"

จ้าวหลินหรง เหอไป๋ซิง www.mebmarket.com “ข้าไม่ไปกับท่านอีกเด็ดขาด” หลินหรงยืนอยู่ข้างจิ่นผิงที่เตรียมจะขึ้นหลังม้าไม่ยอมขยับไปไหน          อี้หลงที่รอนางอยู่ก็เริ่มอารมณ์เสีย เมื่อคืนอุตส่าห์เตือนแล้ว พอรุ่งเช้ามานางก็ทำตัวดื้อกับเขาอีกงั้นหรือ          “จะขึ้นมาดีๆ หรือไม่”          หลินหรงไม่ตอบ ซ้ำยังยืนนิ่ง ในใจของอี้หลงหงุดหงิดเหลือจะเอ่ย สุดท้ายเขาก็ควบม้าเข้าไปใกล้แล้วคว้าเอวบางของนางอย่างรวดเร็ว          “นี่ท่าน!” หมายจะด่าให้เขาสำนึก แต่พอได้เห็นแววตาเจ้าเล่ห์ที่เขามองมานางก็จำต้องหุบปากลง ไม่ใช่ว่านางกลัวเขา แต่เพราะนางเข้าใจดีว่าแววตาที่เขามองมาเช่นนี้หมายความถึงสิ่งใด          “ฉลาดนี่ จำเอาไว้ ทีหลังอย่าทำตัวดื้อกับข้าอีก”          โอ๊ย! ไยนางต้องแพ้ทางให้จิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างเขาทุกทีเลยนะ น่าโมโหที่สุดเลย!

เสน่ห์บุปผา เหอไป๋ซิง www.mebmarket.com         นางมองค้อนเขาก่อนจะพลิกตัวออกจากการกักกัน พลางว่า “แล้วทำไมข้าต้องรอให้ท่านอนุญาตด้วยเล่า ท่านก็ไปนอนที่เตียงของท่าน ส่วนข้า....อ๊ะ!!”        ฮ่องเต้หนุ่มคว้าแขนเล็กของนางเอาไว้จนร่างบอบบางของนางปลิวมากระแทกกับหน้าอกแกร่งของเขา เหวินอี้ไม่รอช้ารวบตัวนางขึ้นไว้ในอ้อมกอด ใบหน้ารูปไข่ถึงกับตกตะลึงพรึงพรืดกับการกระทำแบบรวดเร็วของเขาจนน่าขัน        “เจ้าไม่มีสิทธิ์ไปนอนที่อื่นนอกจากเตียงของเรา” เขาย้ำชัดในเจตนารมณ์ ส่วนคนในอ้อมแขนยังคงอ้าปากหวอไม่หุบด้วยยังไม่ชินกับสิ่งที่เกิดขึ้น กว่าที่สติของนางจะกลับคืนก็ยามที่แผ่นหลังของนางสัมผัสกับพื้นเตียงแล้วนั่นแหละ        “อ๊ะ! ได้อย่างไรกัน ข้าเป็นหญิงนะ แล้วก็มิใช่นางสนมของท่าน เหตุใดต้องให้ข้ามานอนเตียงเดียวกับท่านเล่า

สามชาติสองภพ ริมแม่น้ำบูรพา ภาค 1 : ผูกชะตา รักหวนคืน เหอไป๋ซิง www.mebmarket.com รอยยิ้มพึงใจปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาใต้แสงเทียนสลัวอีกครั้ง “เช่นนั้นก็อย่าได้ห้ามข้าเลย เจ้ารู้หรือไม่ ตลอดเวลาที่ข้าต้องปราบกบฏเมืองเสิ่น ไม่มีวันใดที่ไม่คิดถึงเจ้า ข้าแทบนับวันนับคืนอยากให้ศึกจบลงเร็วๆเพื่อจะได้กลับมานอนกอดเจ้าเช่นนี้ ฉะนั้นแล้วอย่าปฏิเสธข้าอีกเลยนะอวี้เอ๋อร์”น้ำเสียงเว้าวอนของหยางเซิงทำเอาหัวใจดวงเล็กๆของไป๋อวี้อ่อนยวบ ไยนางจะไม่รู้ว่าความรักที่สื่อออกมาจากแววตาและน้ำเสียงของเขามันมากมายเพียงไร แต่เพราะนางเป็นเพียงสามัญชนธรรมดาๆจะไปมีสิทธิ์ใดที่จะครอบครองเขาเป็นของตนได้ แต่เพราะนางเองก็รักเขามากเหลือเกินนางจึงไม่อาจปฏิเสธเขาได้เลยเช่นกัน

ฝากกดติดตามเพจด้วยน้าาาาา

P
N